Over jongens en meisjes en transzorg
Bij Reuters verscheen onlangs een lang artikel over de veranderende populatie die zorg zoekt bij genderdysforie. Vroeger was het een heel klein aantal jongens die meisje wilden worden, nu zijn het vooral en vooral veel en veel meer meisjes die aankloppen bij de genderzorg.
The Post Online heeft een eenvoudige vertaling op haar website geplaatst
Het is goed dat er zo’n redelijk genuanceerd artikel verschijnt, al wordt WPATH afgeschilderd als een zorgvuldige organisatie, terwijl deze in haar richtlijnen leeftijdsgrenzen voor medische behandelingen (inclusief operaties) heeft afgeschaft.
Ze zijn bovendien met een nieuw gender gekomen, ‘de eunuch‘. Een van de drijvende krachten hierachter werkt samen met leden van een fetisj forum waarop kinderporno fictie en extreem sadomasochistische inhoud geplaatst wordt.
Het is best schokkend om te lezen hoe chirurgen adverteren voor een jong publiek met flitse filmpjes op TikTok en hun patiënten niet goed genoeg voorlichten over de zware bijeffecten van bijvoorbeeld testosteron gebruik. En dat de onderzoeken over tevreden patiënten maar over anderhalf jaar follow up gaan.
In deze podcast spreken Stella O’Malley en Benjamin Boyce over WPATH en hoe deze organisatie eigenlijk geen wetenschappelijke maar activistische organisatie is. WPATH is een organisatie (World Professional Organisation of Transgender Health), die richtlijnen uitgeeft voor transgenderzorg en vooral het affirmatieve model uitdraagt.
Ook sprak Benjamin Boyce met Eliza Mondegreen die ‘undercover’ op het WPATH Congress was waar de nieuwe ‘richtlijnen’ (Standards of transgendercare 8) gepresenteerd werden. Ze was bang dat ze ontdekt zou worden omdat ze de enige was die aantekeningen maakte van de lezingen. Dit zegt toch wel iets over het wetenschappelijke gehalte, het lijkt wel meer een sekte.
In hun podcast ‘A wider lens’ bespreken Stella O’Malley en Sasha Ayed de bizarre standaarden van zorg die in de nieuwe richtlijnen staan. Zij zijn beide psychotherapeuten die veel met jongeren werken die verward zijn over hun gender en sekse.
Meer commentaar op de richtlijnen vind je bij Genspect, met aandacht voor de wonderlijke afschaffing van leeftijdgrenzen die oorspronkelijk wel in de richtlijnen van WPATH 8 stonden, dat gezegd wordt dat mentale problemen niet opgelost hoeven te worden voor de behandeling begint en het gebrek aan waarschuwingen over de risico’s van behandelingen.
Hier vind je een lijst met Nederlandse leden van WPATH